जगण्यावर प्रेम करीत ज्याला जगता येतं
तिच्या डोळ्यात त्यालाच फक्त्त आभाळ बघता येतं
काळजात काटा रुतूनही सूर जवळ असतो
फुलाकडे त्यालाच फक्त्त गाणं मागता येतं
आपला क्रूस आपणच वाहून न्यायचा असतो
हे कळतं त्यालाच फक्त्त आतून जागता येतं
ज्याच्या आजच्या खांद्यावर कालची ओझी नसतातं
बोकडकांदा होऊन त्यालाच फक्त्त रांगता येतं
डोळ्यांनीच ज्याला खोल विश्वास देता येतो
न सांगता त्यालाच फक्त्त सगळं सांगता येतं
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा