नको मला हा मृगजळासारखा आभासी अवास्तव स्वर्ग,
आता सवय झाली आहे सुन्न रात्रींची अन् भक्कास दिवसांची...
नको पुन्हा ते फसव्या नात्यांचे श्वास गुदमरवणारे फास,
अन् त्यात स्वत्व गमावून पुनःपुन्हा गुरफटत जाणे...
राहू द्या मला नरकरूपी धगधगणाऱ्या पण लखलखत्या सत्यात,
तिथे ना काही गमावण्याची भीती आहे, ना विश्वासघात...
-
राहुल
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा