सोमवार, १३ सप्टेंबर, २०१०

काही माझ्या चारोळ्या - राहुल


फोटो: ओझर (गणपती)


नियती! यावर "मृत्युंजय" या कादंबरीत बरंच सविस्तर लिहिलेलं आहे. मनात सजवलेली स्वप्नं कधी-कधी अचानक उद्वस्त होतात. अन् असेही काही क्षण येतात की आपण जे घडतंय ते पाहण्याशिवाय काहीच करू शकत नाही.
काही कळण्याआधीच
झाला चुराडा स्वप्नांचा
समझला ना कधी
हा खेळ भावनांचा. -राहुल


आंतरजातीय विवाहाबद्दल विचार केला तर अजूनही महाराष्ट्रातील ग्रामीण भागात समाजाचा दृष्टीकोन फारसा बदललेला नाही. अशा पद्धतीन विवाह करणाऱ्या लोकांसमोर अडचणींचे डोंगर उभे राहतात. जातीतील लोकही जवळ करत नाहीत. सगे-सोयरे दुरावले जातात. अशा वेळी एकमेकांशिवाय जगात, भावविश्वात कोणीही आधार देणार नसतं. म्हणूनच असे काही करण्याअगोदर खालील चारोळीत मांडलेला विचार नक्कीच विचार करण्यासारखा आहे...
तुझी माझ्याबद्दलची ओढ मी समजतो
पण मी तरी काय करणार
समाजबंधने झुगारून देताही येतील..
पण ही धुंदी आयुष्यभर नाही पुरणार!- राहुल

या चारोळीसाठी स्पष्टीकरणाची काही गरज नसावी....
तुझं निखळ हास्य
बरंच काही सांगून जातं
माझ्या जीवाला एक
अनामिक हुरहूर लावून जातं. - राहुल

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत: